![DSCN0823[1].JPG_Thumbnail0](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/120/571/354_800x600.jpg?r=0)
![DSCN0959[1].JPG_Thumbnail0](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/120/571/359_800x600.jpg?r=0)
Gibbon Experience Laos
Blijf op de hoogte en volg Tim en Frida
04 November 2013 | Laos, Luang Prabang
Zó...eindelijk weer even tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van ons Laos avontuur.
Terwijl we dit schrijven zitten we op een VOL geboekte boot richting Luang Prabang. Dit vaar tripje duurt in totaal twee dagen waarin we overnachten in Pakbeng.
Haouyxai is een kleine stadje waar voor toeristen verder weinig te doen is, maar waaruit je wel de Gibbon Experience kan ondernemen.
Voor een collega van ons hadden wij een verrassing meegenomen dat we in Bar How af moesten geven. Dat was een schot in de "roos" en al snel waren wij de "nieuwe" vrienden van Bar How.
De afgelopen dagen hebben we een onvergetelijk avontuur ondernomen " The Gibbon Experience".
Het schijnt één van de indrukwekkendste Zip Lines te zijn die er bestaat....en indrukwekkend was het!!!
In Nederland waren wij al gewaarschuwd om vooraf te boeken ivm de drukte, wij hebben dit advies toen in de wind geslagen omdat we niet wisten wanneer we precies in Haouyxai aan zouden komen.
Dat dit advies niet voor niets was bleek bij het boeken....we hadden de laatste twee plaatsen voor de "waterfall tour" ( volgende ging pas weer over 2 dagen ).
De lokale bevolking is helemaal ingericht op deze tour, en proberen je dan ook van alles aan te smeren wat je allemaal nodig hebt voor deze tour...van eten tot poncho.
Wij zijn alleen in een paar poncho's gestonken.
Omdat het hier einde van het regenseizoen is, zijn de bergwegen nog erg modderig en soms slecht tot zéér slecht begaanbaar....dat hebben we geweten!!! Om naar het begin van de experience te komen was al een experience op zich. Zittend achterin een jeep moesten we vechten om door de modder heen te komen en waren we er doorheen, dan gleden we zó naar beneden. Dat dit niet goed kon gaan bleek dan ook al snel, de jeep gleed vanuit het modderbad rechtstreeks de greppel in.
Iedereen er snel uit en de chauffeur loste het wel op door met stenen onder zijn wielen en keihard voor en achteruit te rijden....gekkenwerk zouden wij zeggen maar hun hadden er lol in.
Na een uur lang zó op en neer in een modderbad gereden te hebben bereikte we eindelijk een dorpje waar de experience zou beginnen.
De groep werd in tweeën gesplitst en daar begon de tocht, het was ongeveer twee uur lopen totdat we bij een hutje aankwamen en onze harnassen aan moesten trekken. Niet ver daarna was daar onze eerste zip-line, je voelde de spanning bij iedereen stijgen.
Het enige wat je zag was een begin van een kabel en waar en hoe hoog deze zou eindige wist niemand. Aan het gegil van het eerste "slachtoffer" wisten we dat er ons iets onvergetelijk stond te wachten.
Je klikt eerst je veiligheidslijn vast aan de kabel en daarna te katrol en vervolgens gooi je je zelf maar in het diepe......
We kunnen allebei ( nog steeds ) niet het gevoel omschrijven als je hangend aan een kabel hoog boven de jungle van Laos "vliegt".
In totaal hebben we de eerst dag 6 zip-lines gedaan en de één was nog mooier en hoger dan de ander.
Tussen elke zip-line zat er ook een aardige tracking tussen zodat onze been spieren ook weer getraind werden.
Dat de "rollen" deze vakantie aardig verdeeld zijn bleek al snel, waar de één al het geluk heeft met spelletjes winnen heeft de ander al het geluk om erg lekker gevonden te worden door alles wat bloed lust....
Tijdens de tracking naar de verschillende zip-lines moest je door verschillende riviertjes lopen die vol met bloedzuigers zitten...NOT NICE!!!
De laatste zip-line van de eerst dag bracht ons rechtstreeks naar een "tree house" waar we die nacht overnachten.
Dit "tree house nr 5 " zag je pas halverwege de zip-line en je "vloog" dan ook zó naar binnen. Iedereen was er stil van dat dit mogelijk is...in een gigantische hoge grote boom hebben ze rondom een hut gebouwd, die je ruim uitzicht geeft over de jungle...Zó indrukwekkend!!!
Het eten werd ook gebracht via de zip-line waarna we op ons zelf aangewezen waren.
Toen de nacht was ingevallen en iemand met zijn hoofdlamp naar boven scheen, glinsterde allemaal "groene diamantjes"op, daar wilde Frida (Pikkie de ekster) wel het fijne van weten.
Een grote gil volgde...want wat bleek alle "groene diamantjes" waren ogen van spinnen zo groot als een hand. Al snel volgde er allerlei maatregelen om onze "mede bewoners" niet ons in bed te krijgen.
De volgende morgen was alles omhuld door mist en hoorde je alleen het gefluit van onze gids die met koffie en thee het huis in kwam "vliegen".
De tweede dag was een feit...nog ff snel genoten van de open badkamer met een fantastisch uitzicht en daar gingen we vol de mist in.
Al snel liep de temperatuur weer op en hadden we weer vol zicht over de jungle. Na toch wel een stukje lopen kwamen we aan bij een waterval waar we even konden verkoelen en eten.
Hier bleek ook dat de bloedzuigers gewoon door onze stoffen schoenen heen kwamen en eerlijk tussen onze tenen gingen zitten en zichzelf ook vol deden aan een goede lunch....GETVER!!
De zip-lines werden langer, hoger en mooier zodat we vol konden genieten van alles. De tweede avond zaten we in een lager gelegen "tree house nr 6" met ook hier een indrukwekkend uitzicht over een riviertje waar een stel apen zich heerlijk vermaakte. In totaal hebben we de tweede dag 7 zip-lines gedaan en vervelen deed het nog steeds niet.
De laatste dag hadden we helaas maar nog maar 3 zip-lines te gaan voordat we aan de twee uur durende wandeling terug naar het dorp gingen beginnen.
Tijdens deze wandeling moesten we drie riviertjes doorkruisen, omdat we alle twee zó klaar waren met dat bloedzuigend ongedierte besloten we maar om onze schoenen en sokken aan te houden in de hoop dat ze voor ons bloed iets te veel moeite moesten doen....gelukkig bleek dat te werken.
We kunnen het niet zó vertellen zoals wij het beleefd hebben, maar dat we dit nóóit meer zullen vergeten dat staat vast!!!
Terug in Haouxai aangekomen hebben we weer snel een kamer geboekt en hebben we ons heerlijk gewassen onder een WARME douche.
's Avonds hebben we ons te goed gedaan aan vlees en patat, want ook al zit je op een bijzondere plek rijst als ontbijt went écht niet.
Ons volgende verslag zal uit Luang Prabang komen....
Groetjes uit een zonnig en warm Laos
Terwijl we dit schrijven zitten we op een VOL geboekte boot richting Luang Prabang. Dit vaar tripje duurt in totaal twee dagen waarin we overnachten in Pakbeng.
Haouyxai is een kleine stadje waar voor toeristen verder weinig te doen is, maar waaruit je wel de Gibbon Experience kan ondernemen.
Voor een collega van ons hadden wij een verrassing meegenomen dat we in Bar How af moesten geven. Dat was een schot in de "roos" en al snel waren wij de "nieuwe" vrienden van Bar How.
De afgelopen dagen hebben we een onvergetelijk avontuur ondernomen " The Gibbon Experience".
Het schijnt één van de indrukwekkendste Zip Lines te zijn die er bestaat....en indrukwekkend was het!!!
In Nederland waren wij al gewaarschuwd om vooraf te boeken ivm de drukte, wij hebben dit advies toen in de wind geslagen omdat we niet wisten wanneer we precies in Haouyxai aan zouden komen.
Dat dit advies niet voor niets was bleek bij het boeken....we hadden de laatste twee plaatsen voor de "waterfall tour" ( volgende ging pas weer over 2 dagen ).
De lokale bevolking is helemaal ingericht op deze tour, en proberen je dan ook van alles aan te smeren wat je allemaal nodig hebt voor deze tour...van eten tot poncho.
Wij zijn alleen in een paar poncho's gestonken.
Omdat het hier einde van het regenseizoen is, zijn de bergwegen nog erg modderig en soms slecht tot zéér slecht begaanbaar....dat hebben we geweten!!! Om naar het begin van de experience te komen was al een experience op zich. Zittend achterin een jeep moesten we vechten om door de modder heen te komen en waren we er doorheen, dan gleden we zó naar beneden. Dat dit niet goed kon gaan bleek dan ook al snel, de jeep gleed vanuit het modderbad rechtstreeks de greppel in.
Iedereen er snel uit en de chauffeur loste het wel op door met stenen onder zijn wielen en keihard voor en achteruit te rijden....gekkenwerk zouden wij zeggen maar hun hadden er lol in.
Na een uur lang zó op en neer in een modderbad gereden te hebben bereikte we eindelijk een dorpje waar de experience zou beginnen.
De groep werd in tweeën gesplitst en daar begon de tocht, het was ongeveer twee uur lopen totdat we bij een hutje aankwamen en onze harnassen aan moesten trekken. Niet ver daarna was daar onze eerste zip-line, je voelde de spanning bij iedereen stijgen.
Het enige wat je zag was een begin van een kabel en waar en hoe hoog deze zou eindige wist niemand. Aan het gegil van het eerste "slachtoffer" wisten we dat er ons iets onvergetelijk stond te wachten.
Je klikt eerst je veiligheidslijn vast aan de kabel en daarna te katrol en vervolgens gooi je je zelf maar in het diepe......
We kunnen allebei ( nog steeds ) niet het gevoel omschrijven als je hangend aan een kabel hoog boven de jungle van Laos "vliegt".
In totaal hebben we de eerst dag 6 zip-lines gedaan en de één was nog mooier en hoger dan de ander.
Tussen elke zip-line zat er ook een aardige tracking tussen zodat onze been spieren ook weer getraind werden.
Dat de "rollen" deze vakantie aardig verdeeld zijn bleek al snel, waar de één al het geluk heeft met spelletjes winnen heeft de ander al het geluk om erg lekker gevonden te worden door alles wat bloed lust....
Tijdens de tracking naar de verschillende zip-lines moest je door verschillende riviertjes lopen die vol met bloedzuigers zitten...NOT NICE!!!
De laatste zip-line van de eerst dag bracht ons rechtstreeks naar een "tree house" waar we die nacht overnachten.
Dit "tree house nr 5 " zag je pas halverwege de zip-line en je "vloog" dan ook zó naar binnen. Iedereen was er stil van dat dit mogelijk is...in een gigantische hoge grote boom hebben ze rondom een hut gebouwd, die je ruim uitzicht geeft over de jungle...Zó indrukwekkend!!!
Het eten werd ook gebracht via de zip-line waarna we op ons zelf aangewezen waren.
Toen de nacht was ingevallen en iemand met zijn hoofdlamp naar boven scheen, glinsterde allemaal "groene diamantjes"op, daar wilde Frida (Pikkie de ekster) wel het fijne van weten.
Een grote gil volgde...want wat bleek alle "groene diamantjes" waren ogen van spinnen zo groot als een hand. Al snel volgde er allerlei maatregelen om onze "mede bewoners" niet ons in bed te krijgen.
De volgende morgen was alles omhuld door mist en hoorde je alleen het gefluit van onze gids die met koffie en thee het huis in kwam "vliegen".
De tweede dag was een feit...nog ff snel genoten van de open badkamer met een fantastisch uitzicht en daar gingen we vol de mist in.
Al snel liep de temperatuur weer op en hadden we weer vol zicht over de jungle. Na toch wel een stukje lopen kwamen we aan bij een waterval waar we even konden verkoelen en eten.
Hier bleek ook dat de bloedzuigers gewoon door onze stoffen schoenen heen kwamen en eerlijk tussen onze tenen gingen zitten en zichzelf ook vol deden aan een goede lunch....GETVER!!
De zip-lines werden langer, hoger en mooier zodat we vol konden genieten van alles. De tweede avond zaten we in een lager gelegen "tree house nr 6" met ook hier een indrukwekkend uitzicht over een riviertje waar een stel apen zich heerlijk vermaakte. In totaal hebben we de tweede dag 7 zip-lines gedaan en vervelen deed het nog steeds niet.
De laatste dag hadden we helaas maar nog maar 3 zip-lines te gaan voordat we aan de twee uur durende wandeling terug naar het dorp gingen beginnen.
Tijdens deze wandeling moesten we drie riviertjes doorkruisen, omdat we alle twee zó klaar waren met dat bloedzuigend ongedierte besloten we maar om onze schoenen en sokken aan te houden in de hoop dat ze voor ons bloed iets te veel moeite moesten doen....gelukkig bleek dat te werken.
We kunnen het niet zó vertellen zoals wij het beleefd hebben, maar dat we dit nóóit meer zullen vergeten dat staat vast!!!
Terug in Haouxai aangekomen hebben we weer snel een kamer geboekt en hebben we ons heerlijk gewassen onder een WARME douche.
's Avonds hebben we ons te goed gedaan aan vlees en patat, want ook al zit je op een bijzondere plek rijst als ontbijt went écht niet.
Ons volgende verslag zal uit Luang Prabang komen....
Groetjes uit een zonnig en warm Laos
-
04 November 2013 - 13:55
Janneke En René :
Wauw jongens wat een super reis maken jullie echt te gek om het ook een beetje mee te maken.
Wij zien nu trouwens ook dat jullie een eerste verslag hadden die hadden we dus gemist maar nu wel gelezen echt te gek.
We kijken uit naar jullie volgende verslag.
Liefs Janneke en René. -
04 November 2013 - 18:32
Roy Wittepelt:
He maat,
Ziet er goed uit, vooral die spinnen!
Jammer dat er geen dolfijntjes in de buurt zijn...
Hoe is het bier? Heb je al behoefte aan een nederlands biertje?
Veel plezier nog.
Groetjes Roy -
06 November 2013 - 18:49
Andries En Trudy:
Zo dat was weer 'n verhaal !!!! Wat beleven jullie weer veel . Ik had vandaag de foto van Frida met de tijgers mee naar m'n werk en zei nog dat ik zoiets ook wel zou willen ,maar na dat verhaal van die bloedzuigers hoef ik toch niet meer. Maar geweldig dat jullie zo genieten. En wat het weer hier betreft
het regenseizoen is nu hier begonnen . Ook de temperaturen zakken aardig . Verder gaat alles hier z'n gangetje ,de meiden zijn druk met het maken van hun lampion en hebben weer de leukste teksten .op de bekende dreun .
Nou jongens nog veel plezier en we wachten weer op het volgende bericht.
Groeten van ons uit de Wogmeer....
-
07 November 2013 - 19:40
Peter En Marja:
Hallo jongelui,
Heerlijk om jullie weer even gesproken te hebben en te horen dat alles goed gaat met jullie.
Als verrassing zelfs 's middags alweer een nieuw reisverslag.
Wij zouden absoluut géén oog meer dicht doen met de gedachte aan al het gedierte wat er allemaal rondloopt en kruipt.
Een pleistertje en verbandje mee naar die landen is dus echt géén overbodige luxe.
Wij hebben inmiddels de griepprik gehad, en vandaag belde de dermatoloog dat de uitslag van de plek achter Peter zijn oor goed was. Dus weer een opluchting!
Tante Jo wordt 27 november a.s. geopereerd, dus dat is best wel snel. Vandaag is zij al helemaal door de medische molen gegaan. Het is echt wel nodig de operatie.
Hier alles verder goed en een dikke knuffel van de dikke rooi en de zwart witte.
Groetjes en een dikke knuf van ons en we kijken uit naar de volgende belevenissen. -
12 November 2013 - 19:55
Ineke Suidema:
Hoi luitjes hier eindelijk n berichtje van ons,wat n avonturen maken jullie mee!het zal weer n onvergetelijke reis worden.ben al benieuwt naar alle foto's.ik weet niet of jullie het meegekrege hebbe maar er is n vreselijke orkaan geweest op de filipijnen mense zijn alles kwijt en duizende doden heel erg,nederland gaat maand. n grote tv aktie organizeren De zo veelste natuurramp..
verder gaat het met ons goed,zit nu bij naad same met bo en we hebbe lekker KFC gegete!!!We blijve jully volgen geniet ervan geniet maar blijf voorzichtig he met al die enge beesten !!!!liefs van naad bo en ien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
