Flores - Rinca - Komodo

Flores - Rinca - Komodo

Woensdagmorgen hebben we onze spullen gepakt en zijn we rond 09:00 uur richting de haven van Labuan Bajo gebracht, voor onze drie daagse boottocht rond een aantal van de 16.000 eilandjes die dit gebied rijk is.
Het was leuk om te hoe zien Frida haar tas werd gedragen midden door de chaos van de vis- en groente markt.

Bij het water aangekomen lag er een "gepensioneerde" vissersboot op ons te wachten.We werden hartelijk verwelkomt door de kapitein en zijn twee bemanningsleden.
Wij waren in de veronderstelling dat dit "gepensioneerde" bootje ons alleen naar de snorkelplekjes en naar de verschillende eilandjes zou brengen. En dat wij 's avonds aan boord van een groter schip zouden gaan om te kunnen eten en slapen ( wat in Halong Bay in Vietnam wel zo geregeld was ).Wij keken dan ook niet vreemd op dat onze tassen in de slaapcabine van het "personeel" werd neergezet.

We vaarde direct uit richting Biddedari Island, een eilandje waar je schitterend kan snorkelen en waar het strand bounty wit is.
Onderwater was het nog mooier en het waterdichte fototoestel van Rene en Janneke maakte over uren... zó mooi.

Na een korte break en een lekkere lunch gingen we naar Koe Koesa Island met het plaatsje camping Village. Dat dit dorpje leeft van de visserij werd meteen duidelijk toen we aanmeerde bij de steiger.
De héle maar dan ook echt de héle steiger lag bezaait met sardientjes die lagen te drogen. Dat het een hele uitdaging zou worden om zonder een sardienen plat te stampen aan de vaste wal te komen, was meteen duidelijk. Tim ging als eerste en aan de "oeh...shit...getver etc etc" was te horen dat dat niet ging lukken...wat smerig!!
Ook de dorpsvrouwen waren niet echt blij met ons gestamp.
Het dorpje bestaat uit driehonderd inwoners en aan het gedrag van de inwoners was te merken dat ze aan toeristen nog niet gewend zijn ( positieve manier ).

's Middags zijn we verder gevaren richting een ander eilandje waar we wederom gesnorkeld hebben. Dat dit snorkelen niet zonder gevaar is bleek aan het eind van de middag wel, toen we als twee verbrandde kreeften ( alleen de achterkant van ons lichaam ) weer aan boord stapte, jezus wat waren we rood.

Rond 17:00 uur gooide de kapitein het anker uit voor een mangrove. Wij waren in de veronderstelling dat achter deze mangrove het "big ship" lag waar we zouden gaan eten en slapen. We hadden het tenslotte al vijf keer gevraagd waar we zouden gaan slapen vannacht, en elke keer verstonden wij uit het gebrekkige Engels " yes,big ship".

Toen we al ruim een uur nutteloos op ons "ophaal bootje" zaten te wachten barste rond 18:15 een weergaloos geluid los en werd de schemerige lucht gevuld door duizenden vliegende honden die uit de mangrove vlogen, op weg richting Flores om te eten.
Vliegende honden zijn een zeer groot uitgevallen vleermuizensoort ( vleugels als Dracula )... écht te gek om te zien.
De nacht valt in deze tijd van het jaar erg snel, zo is het nog licht en 20 min tot 30 min later is het pikke donker op het water.
Toen alle honden waren uitgevlogen en het inmiddels pikke donker was geworden, starten de kapitein de motor en begon tot onze grote verbazing weer te varen...naar the big ship toch?
Elk lampje wat we zagen branden op een boot was onze hoop, maar helaas na nog eens 1,5 uur gevaren te hebben gingen we voor anker op een pikdonkere en kwam het eten op tafel.
Onze angst werd waarheid...elke keer als hij over "big ship" sprak bedoelde hij "this ship".
Niks geen luxe (Halong bay ) toestanden voor ons, nee gewoon niets... niet eens een wastafel met spiegel of douche.
Het enige wat we hadden was een stapelbed in een cabine van 1.80 lang en 1.50 breed en de scheiding tussen een snurkende kapitein en onze hoofden was een 20mm dikke houten plaat.....
Toen we eenmaal opgekropt in onze "kajuit" lagen, hebben we er smakelijk om kunnen lachen en hebben ons aan de situatie overgegeven ( maar het heeft wel even geduurd ).

De volgende morgen werden we vroeg wakker en bleken voor de entree van het eiland Rinca te liggen. Ook dit eiland staat ook bekend om zijn Komodo varanen, die hier in het wild leven.
Om 07:00 uur ging het park open en wij liepen niets vermoedend het park binnen. Op weg naar de receptie kwamen wij in een open vlakte een Ranger tegen die ons waarschuwde voor de aanwezigheid van een varaan in onze buurt. Huh... hebben wij iets gemist? En inderdaad vlak naast ons stond er een varaan op zo'n 5 meter afstand met zijn kop omhoog ( weten inmiddels dat je dan op je hoede moet zijn, aanvalshouding!). Als je er niet van bewust was gemaakt denk je dat er een boomstronk of een rots ligt.
We liepen maar gauw verder naar de ranger die ons zou begeleiden bij onze tocht.

Avonturiers als we zijn hebben we natuurlijk de lange trip gekozen van 2,5 uur lopen over het eiland. De eerste varanen die we zelf ontdekte lagen voor pampus bij het ranger verblijf...jezus wat een beesten!!!
Onze ranger had een grote stok bij zich in de vorm van een lange Y, die moest in geval van nood, een bijt van de varaan afwenden.
Op de vraag of dit echt nodig was, vertelde de ranger dat er 3 maanden geleden een varaan zó uit de bosjes een ranger heeft aangevallen en verwondt en vergiftigd ( wel overleefd ).
Bij de ingang zagen we later ook een lijst met het aantal aanvallen van de varanen hangen.
Sinds 1987 tot de laatste aanval ; 3 maanden geleden zijn er 16 gewonden en/of doden gevallen op Rinca.
Met dit verhaal in ons hoofd begon onze tocht over Rinca.
Het bracht ons door bossen, hoog grasland en over bergen heen, oja en als extra hindernis lagen er kilo's buffelo poep op ons pad.
Tijdens onze tocht zijn we 8 Komodovaranen tegengekomen, sommige lagen te rusten en andere roken onze geur al van een afstand waardoor ze in aanvals positie's stonden....cool hihi

Het blijven aparte beesten die alleen hier op de wereld te zien zijn, 1300 op Rinca en ongeveer 1280 op Komodo.
Het mooie van Rinca is dat alles puur naar natuur is en je het gevoel krijgt dat jij op bezoek bent bij de Komodovaraan, het is ook voor de ranger elke keer weer een verrassing waar hij ze nu weer tegenkomt of gaat meemaken.

Na onze tocht was het ruim een uur varen richting Pink beach, een snorkel plaats / strandje voor Komodo.
Omdat we alle twee nog helemaal vol zaten van wat we gezien hadden op Rinca en we dus eigenlijk gelijk wel door wilden naar Komodo, was de zin om te snorkelen ver te zoeken bij ons beiden.
Na enige overredingskracht van de kapitein en ons getrut van wel of niet springen won toch de nieuwsgierigheid van Pink beach.

Wauw....het was een sprong in een aquarium, Frida was zo enthousiast dat zij als enige door een snorkelpijp kan praten en niet stil te krijgen was.
Ook haar handen gingen van links naar rechts om aan te wijzen wat ze allemaal zag, het moet een raar gezicht zijn geweest voor die vissen. Whahaha

Later die dag vaarde de kapitein ons door naar Komodo, het eiland wat echt bekend staat om de Komodo varaan. Ook hier weer een keuze gemaakt in een route en vervolgens met gids en Y-stok op pad.
Wat meteen opviel was de omgeving, alle paden waren aangelegd, herten, zwijnen en andere dieren liepen gewoon rond.
Dit was totaal anders dan op Rinca waar je echt in de wilde natuur liep en onze gids het spoor volgde van de varaan om hem te vinden.
Nu liepen we op aangelegde paden met om ons heen herten die niet bang voor ons waren, na ruim 1,5 uur lopen waren we nog geen varaan tegen gekomen. De gids had al een paar keer aangeven dat ze waarschijnlijk bij de huisjes van de bewoners zouden liggen, en daar lagen ze dan ook.
Omdat deze varanen tot 1994 gevoed werden zijn deze een stuk groter maar ook "luier" maar niet minder gaaf om te zien.
We merkten aan de gids dat we een stuk dichterbij mochten komen ( oa voor foto's ) dan op Rinca, dit kwam waarschijnlijk omdat ze op Rinca meer in hun eigen natuur zitten.
Wel werd het even "spannend" toen één van de varanen naar ons toe kwam lopen, maar later bleek dat hij alleen van slaapplek ging veranderen en met een dikke plof zich neer liet vallen.
Inmiddels waren wij voor de zekerheid toch maar even met onze gids een bordes van een huisje op gevlucht... hihi.
Door deze "move" hadden we wel een ideale positie om even rustig foto's te schieten van deze "monsters".

Na ons bezoek aan Komodo vaarde de kapitein in een rustig tempo wederom richting een mangrove, waarop precies om 18:15 uur de eerste vliegende hond wakker werd en zijn "broeders" aanmoedigde om mee te vliegen maar nu richting Komodo om te eten.
Wederom was de lucht gevuld met deze beesten.
Voor deze mangrove zijn we blijven liggen tot de volgende morgen 04:15 uur.

De kapitein zette koers richting een bepaald gebied waar als je geluk hebt je de Manta's naast de boot ziet zwemmen.
Rond 06:00 uur kwamen we in het gebied aan en stond ons ontbijt al klaar, de twee bemanningsleden op de uitkijk en wachten maar.
Nog voor ik de videocamera in mijn handen had kwamen er twee grote donkere schimmen onderwater te voorschijn... holy sh.t!!!
Er kwamen twee Manta's voorbij zwemmen van ongeveer 2 meter doorsnee. Omdat het niet de juiste stroming was deze morgen bleef het helaas bij deze twee.

Daarna zijn we naar een nieuwe snorkelplek gevaren, weer een super mooi koraalrif gezien!!! En weer andere vissen!!
Terug op de boot kwam eindelijk weer een "douche" moment, een grote emmer met zoet water stond op ons te wachten!! Hahaha hoe primitief het ook was, het was wel leuk!! Douchen op het dek!

De kapitein vertelde dat hij naar nog een ander snorkelplek ging varen... nou toen hadden wij het wel even gehad met het snorkelen, we wisten dat we op een uur varen van ons "luxe" hotel zaten dus vroegen of hij lekker door kon varen terug naar het vaste land.

Er werd nog even een lekkere lunch voor ons gemaakt en de taxi chauffeur stond ons op de kade al op te wachten!
Heerlijk, weer een deluxe kamer geboekt dus, kom maar op met die warme douche en lekkere naar frambozen ruikende shampoo!! whahaha

Vanavond gaan we even lekker een terrasje pakken en proberen even geen rijst te eten, want morgen gaan we voor 7 of 8 dagen Flores verkennen.

Het is even de vraag of we vrijdag of evt zondag richting Lombok vliegen omdat onze vlucht van zaterdag gecanceld is.....maar daar hoeven wij ons verder geen zorgen over te maken want dat regelt onze "regelnicht" Pieter verder.

Groetjes ons!!!

o ja mam, mn baard is eraf hoor!!